Yoshi

Ons heerlijke rode dondersteentje is een apart gevalletje. En dat zie je gelijk als je naar hem kijkt. Een half linker oortje, een smoeltje met een paar ogen die altijd “Huh?” lijken te zeggen. Zijn vaak half open bekkie… hoe aandoenlijk kun je zijn. Yoshi heeft een auto-imuunziekte; zijn lichaam stootte zijn tandjes af. Die hebben wij dan ook moeten laten verwijderen, behalve zijn hoektandjes en nu gaat het goed. Hij komt van dezelfde organisatie als onze zwarte Diesel: ‘Atlas Animal Project’ die zich inzet voor zwerfdieren in Griekenland. Toen hij ongeveer 6 maanden was, is hij meer dood dan levend van de straat gepikt. De andere katten lieten hem namelijk niet eten. Zieke dieren worden vaak door een groep verstoten. Een chronisch zieke kat die misschien regelmatig medicijnen nodig zou hebben was natuurlijk kansloos in Griekenland. Maar ik zei tegen Atlas dat wij hem wel een héél leuk leven kunnen geven in The Coffee Cat. Een auto-imuunziekte is niet besmettelijk en geen risico voor de andere katten. Zo kwam hij op de eerstvolgende vlucht met een vrijwilligster mee uit Kos naar ons koude kikkerlandje waar hij lekker warm binnen mocht blijven. En nu is Yoshi hier gewoon gekke blije Yoshi. Hij is LEEUUKKK, gek en springt alle anderen in hun nek om maar de hele dag te kunnen spelen. Laila (de Sphynx) en hij zijn speelmaatjes vanaf dag één en zoeken elkaar vaak op om in de beige tunnel te ravotten. Yoshi vindt het geweldig om een kartonnen doos helemaal tot gort te trekken (met zijn 4 tandjes!) en hij rent graag over de brug achter een verenhengel aan die hij dan van je steelt en mee wegloopt. Soms voelt Yoshi wat warmer aan en slaapt hij een dagje wat meer dan normaal, laat hem dan a.u.b. ook even lekker bijslapen. Maar verder gaat het heel goed met dit ontzettend leuke rode duveltje en zijn heerlijke aandoenlijke smoelie.